เหม่อมองพระจันทร์บนฝากฟ้า
ลมหนาวพัดมาพาใจเหงา
เราไม่ลิขิตชีวิตเรา
เราจะยังหวัง หวังอะไร
โอ้จันทร์เจ้ากระจ่าง กลางฟ้า
บังบดแสงดารา ราวรอบ
ดาวมิสิ้นกำลัง ส่งประกาย
ประดับจันทร์ให้งามฉายด้วยแสงดาว
คนไม่ลิขิตชีวิตคน
คนจะยังเป็นคนอยู่ได้หรือ
คนปล่อยชีวิตให้หลุดมือ
คนจะถือ เป็นคนได้อย่างไร
จันทร์ลับจากฟ้าไปนานแล้ว
จันทร์หายไปแล้วโอ้จันทร์เจ้า
จันทร์ลาลับไปไม่เหลือเงา
ลาแล้วจันทร์เจ้าข้าขอลา
หวังเพียงจันทร์ยังเป็นจันทร์เช่นดังเดิม
หวังเพียงดาวจะยังเสริมประดับเจ้า
หวังนภาจะไม่เหงาเช่นดังเรา
หวังเพียงเจ้าจะเป็นจันทร์เช่นดังเดิม
จากวันที่พระจันทร์เข้าใกล้โลกมากที่สุด
