พลังแห่งชีวิต

ช่วงนี้มีโฆษณาหนังสือพลังแห่งชีวิตหนักหน่วงมาก
ชักเป็นห่วงแม่ เพราะรู้ว่าแม่ไม่ชอบวิธีแบบนี้กับศาสนา

แต่ได้ยินข่าวว่าทางการจะเข้าไป "จัดการ" ผมก็ว่ามันเกินไป และไม่ตรงประเด็นปัญหา (ของชาวพุทธ) สักหน่อย ผมคิดว่า

๑. กระทรวงวัฒนธรรมไม่ควรเอาเรื่องโฆษณาหนังสือ ขอแค่จับตามองไว้ ไม่ให้มีอะไรเกินเลย

๒ . เนื่องจากกระทรวงฯ เป็นเรื่องทางโลกย์ และควรสนับสนุนทุกศาสนาเท่าเทียมกัน คนที่ควรจะออกแรงจริงๆ จึงไม่ใช่กระทรวง แต่เป็นองค์กรของชาวพุทธ!

แต่ไม่ใช่ออกแรงไปต้านเขา ด่าเขา เสียเวลาเปล่า แต่ควรที่จะกวาดบ้านตัวเองให้หนักขึ้น ได้แก่

๒ .๑ กวดขันพระสงฆ์องค์เจ้าให้ดี อย่าให้มีเรื่องเสื่อมเสียรายวัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสุรา เรื่องสตรี เรื่องการพนัน เรื่องเงิน เรื่อง CD เถื่อน ฯลฯ

๒.๒ ทบทวนการเรียนการสอนพุทธศาสนาของเราให้ดี ว่าบกพร่องตรงไหน ทำไมบางคนยังไม่เข้าใจว่า ทำไมต้องบวช ทำไมต้องบิณฑบาต ทำไมถึงไหว้พระพุทธรูป ถ้าดีหรือไม่อยู่ที่ใจ ฆ่าสัตว์ไป ดื่มเหล้าไป แล้วดีในใจไม่ได้หรือ คนที่บรรลุไปแล้ว เคยคุยกับคนที่ไม่บรรลุไหม ว่าเขาข้องใจตรงไหน คำถามหลายๆคำถาม ผมก็เพิ่งทราบ ว่ามันเคยมีคนถามมาสองพันกว่าปีแล้ว และก็มีคนตอบให้กระจ่างแล้ว ทำไมเราไม่เอามาสอนเด็กๆอย่างผมบ้าง (เกี่ยวกับจารวาก? หรือมิลินทปัญหาที่มีเป็นมินิซีรีส์อยู่ในห้องสมุดมันช่วยได้ไหม แล้วเราเอามาขยายผลได้ไหม?) รับรองว่าไม่มีในวิชาพุทธศาสนาสมัยผมเรียนแน่ๆ แล้วผมก็ไม่รู้ด้วยว่าสมัยนี้มีวิชาพุทธศาสนาเหลืออยู่ในโรงเรียนไหม ถ้าไม่มีแล้ว เรามีช่องทางอื่นไหม ที่จะเข้าถึงเด็กๆของเรา?

มีเพื่อนคนหนึ่ง เปลี่ยนศาสนาไป เพราะ "เชื่อตามที่เห็น" ว่าศาสนาพุทธไม่มีสาระ สวดก็ฟังไม่รู้เรื่อง ทำบุญเงินบุญก็เข้ากระเป๋าหลวงพี่ หาประโยชน์ไม่ได้ คือคิดถึงศาสนาพุทธอย่างอุดมคติ (ตามหลักวิทยาศาสตร์ปนประโยชน์นิยมในห้องเรียนที่กล่าวหาแม้กระทั่งประเพณีท ้องถิ่นว่าไร้สาระ) แล้วมองภาพในวัดที่เป็นอยู่จริง มันขัดกันมากเกินไปหรือไม่!

ควรทบทวนซ่อมจุดอ่อนเสริมจุดแข็ง แล้วก็ทำเป็นยุทธศาสตร์การเผย่แผ่ศาสนาพุทธได้แล้ว

๓. ผมคิดว่า อันที่จริงที่ว่าประชากรของเรานับถือพุทธเป็นส่วนใหญ่นั้นควรคิดให้รอบคอบไม่ประมาท ว่าอันที่จริงเป็นเช่นนั้นหรือไม่

ห รือจะมีประชากรที่นับถือ "ผี" มากกว่า เช่นถูต้นไม้ขอหวย (ข้อนี้ก็โดนเพื่อนตัวดีของผมผนวกเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของความไร้สาระของศาสน าพุทธ (ตามที่เขาเข้าใจ) เช่นกัน)

ผมไม่ได้จะมาแย้งว่า ต้นไม่ศักดิ์สิทธิ์มีหรือไม่มีจริง เพราะไม่ว่ามีหรือไม่มีจริง ศาสนาพุทธก็ย่อมไม่สอนให้ใช้ความศักดิ์สิทธิ์ใดๆนั้นเพื่อประโยชน์ทางโลกย์ (ขอหวย) อยู่แล้ว คนที่เป็นสาวกของต้นไม้เพื่อประโยชน์ทางการพนันขันต่อ ยังจะนับเป็นชาวพุทธด้วยละหรือ?

ถ้าชาวพุทธไม่สามารถสร้างสังคมพุทธที่เข้มแข็งได้ ปล่อยให้มีสาวกของต้นไม้บ้าง สาวกของต้นเห็ดบ้าง อยู่เต็มประเทศ

บ างทีผมว่าให้เพื่อนร่วมโลกของเรานำศาสนามาให้เขา โลกก็ยังสงบสุขมากขึ้นดีอยู่ ดีกว่าปล่อยให้นับถือต้นไม้ต้นเห็ดไปเรื่อยๆไม่มีสาระอะไร เป็นภัยต่อตนเองและผู้อื่นยิ่งกว่าด้วยซ้ำ